ملان نصيرالدين جي گھر ۾ هڪڙو ٻير جو وڻ هو جنهن ۾ نهايت ئي مٺا ٻير ٿيندا هئا.اهو اهي ڏسي گھڻو خوش تيندو هو ۽ چوندو هو ته اهڙا ٻير دنيا جي ٻئي ڪنهن به وڻ ۾ نه هوندا.هڪڙي ڏينهن هن سٺا سٺا ٻير چونڊي هڪڙي ٿال ۾ وڌا،ٿال مٿي تي رکيو ۽ بادشاه جي محل طرف هليوته جيئن هن کي اهي تحفي ۾ ڏئي.رستي ۾ ٻيرن ٿال ۾ هيڏانهن هوڏانهن نچڻ شروع ڪري ڏنو.ملان کي بار بار ٿال جو توازن درست ڪرڻو پئجي رهيو هو پر ٻير هئا جيڪي سمجھڻ جو نالو ئي نه وٺي رهيا هئا.جڏهن هو ٻيرن جي شرارت کان گھڻو تنگ ٿيو ته رستي ۾ هڪ جڳهه تي بيهي رهيو ۽ ٻيرن کي چوڻ لڳو: نڀاڳو! جيڪر اوهان نچڻ بند نه ڪيوته سڀني کي ڳڙڪائي ڇڏيندس.اهو چئي هن هڪ ڀيرو وري ٻيرن کي ترتيب سان رکندي اڳتي هلڻ شروع ڪيوپر ٻيرن وري ساي حرڪت شروع ڪري ڏني.هاڻي ته ملان کي ڏاڍي ڪاوڙ آئي ۽ رستي ۾ ئي هڪ وڻ هيٺان ويهي رهيو ۽ چوڻ لڳو؛ نڀاڳو! اوهين ايئن نه سڌرندا،هاڻي تماشو ڏسجو.اهو چئي هن هڪ هڪ ڪري ٻيرن کي کائڻ شروع ڪري ڏنوجڏهن هڪڙو ٻير باقي بچيو ته ملان ان کي چوڻ لڳو؛ جيڪر توکي سڌرڻ جو هڪڙو وڌيڪ موقعو ڏنو وڃي ته ڇا تون سڌري ويندين؟ويچارو ٻير جيڪو پنهنجن ساٿين جو حشر ڏسي چڪو هو سو چپ چاپ ٿال ۾ پيو رهيو ۽ ملان نصيرالدين اهو اڪيلو ٻير کڻي بادشاه جي درٻار ۾ پهچي ويو.ان ڏينهن بادشاه جو موڊ سٺو هو.هن ملان جو مليل تحفو مزي سان کاڌو ۽ ڏاڍيون تعريفون ڪيائين.پوء ملان بادشاه کي ڪيئي دلچسپ لطيفا ٻڌايا.شام ٿيندي ئي ملان واپسيء جي اجازت گھري.بادشاه سندس ٿال هيرن جواهرن سان ڀري ڇڏيو ۽ هو خوشيء سان گھر موٽيوهڪ هفتي تائين هو ڏاڍو خوش رهيو پر هن کي وري هيرن جي لالچ ٿي ۽ سوچڻ لڳو ته هن ڀيري بادشاه لاء ڪهڙو تحفو کڻي وڃان.اوچتو سندس نظر گھر ۾ لڳل ڳاڙهن چقندرن تي پيئي ۽ هن اهي تحفي طور بادشاه جي خدمت ۾ پيش ڪرڻ جو فيصلو ڪيو.هن تڪڙو تڪڙو ڍير سارا چقندر ٿال ۾ وڌا ۽ بادشاهي محل طرف هليو.رستي ۾ کيس هڪڙو دوست مليو جنهن جو نالو حسن هو.حسن پڇيو؛ ملان! ايترا خوبصورت ڇقندر تون ڪنهن لاء کڻي پيو وڃين؟ ملان چيو؛ بادشاه کي تحفي ۾ ڏيڻ.حسن چيو؛ ملان! تنهنجو دماغ ته خراب ناهي ٿيو،هليو آهين بادشاه کي ڇقندر تحفي ۾ ڏيڻ! ملان حيرت مان پڇيو؛ ڇا بادشاهن کي چقندر تحفي ۾ ڏيئي نٿا سگھجن؟اهو چئي هن چقندرن کي ڌيان سان ڏٺو۽ هن محسوس ڪيو ته واقعي چقندر بادشاه کي تحفي ۾ ڏيڻ جي لائق ناهن.هن پنهنجي دوست کان پڇيو؛ يار! تون ئي ٻڌاء ته بادشاه کي تحفي ۾ ڏيڻ لاء ڪهڙي شيء کڻي وڃان؟”انجير پڪل ۽ رس وارا. سندس دوست جواب ڏنو.اڙي واه! تو مون کي پهرين ڇو نه ٻڌايو.ملان چيو.
